Tut Ellerimden Küçük Kız
gece soğuk
deli yalnızlıklar ve kambersiz düğün
işte sen
parmak uçlarımda gördüğüm
tut ellerimden
şems olmak kolay mı sandın
ya mevlânâ
hazret olmayalım hazer et
ben kendim olayım
sen kendin
irkildi dudaklarım
göz haydutlarım kırk harâmîler
ve duâlarım kabul edilmeyecek
tam kırk gün ve kırk ikindi
kördüğüm
şimdi dökülsün yıldızlar
ve gecede kalsın karanlık
ben düş(l)erim
bir anlık
tut ellerimden küçük kız
hız kazandı rûzigâr
demli hâtırâlar çöplü çay
boğaza karşı bir tütün
yak ve yansın bütün olmayan
ne varsa eksik silik ve kesik
ne güzel de dedin
hiç olmamış gibi hiçsin
tut ellerimden kız küçük
kelebekler titresin kalp kapakçıklarımda
nişan parmağıma göz diken gümüş
senin elinden olsun
kelepçem
ellerimden kız küçük
tut
ön sıra altından yan cebimden gizli güngörmüş
seni sakladım kız
küçük tatlı mâsum bir sır
gibi
her Cumâ boynuma sürdüğüm ıtır
gibi
âhından sevdâ damıtır gibi
acı siyâh
katre
katre
damla
damla
ağır ağır
sır
kız ellerimden tut
küçük
-lüğün bir anlamı yok
madde silindi
ve mânevî büyük
Bâkî bir hakikat var ki
sonu hiç olmamış
hiç olmayacak
gibi yok
O olunca Sen de varsın
sen olmayınca O yine var
Ona nisbetinle sen -ey- Yâr
bana nisbetinle ağyar
ağlama ar
hâyâ eldivenin elimde
sevince nâ-mahrem
mâdem ki büyümüşsün
tut yüreğimden
hânım
hey
ey
y
!
Etiketler: Furkan Güleç
0 Yorum:
Yorum Gönder
Kaydol: Kayıt Yorumları [Atom]
<< Ana Sayfa