ADIN'a
Hüzne boğuldum yine gece
Sebebi ne bilmem eski sır
Koştum durdum da ben kırk asır
Söyleyemedim iki hece
Âşığım dedim, diyebildim
Diyemedim ki ama "sana"
Söyleyemem sen anlasana
Ben ,sen anlarsın diye bildim
Konuştum da sesim çıkmadı
Seni sana sence haykırdımGökte avizeyi ben kırdım
Bunu şimşek dahi çakmadı
Döndüm ardıma kaçtım gittim
Gittim yine unutamadım
Attım da ardıma bir adım
Seni görüp yine ben bittim
İstemem ki destanım olsun
Yeter ki kaybolmasın yâdın
İki hece yeter ;ki adın
Ölünce o, kabrime dolsun
Ümit
Etiketler: Çayyaş Edebiyat, Ümit Yavaş
0 Yorum:
Yorum Gönder
Kaydol: Kayıt Yorumları [Atom]
<< Ana Sayfa